Werkeloos? Let's party

Werkelozen die samenkomen in een bar om hun zorgen te vergeten is meestal geen goed teken. Pink slip parties zijn de uitzondering. In een tijd van massa ontslag draait deze sollicitatie methode als nooit tevoren.

In haar zoektocht naar een nieuwe netwerk methode kwam de 29-jarige werkeloze marketeer Kathy Dodd toevallig op het idee van de pink slip party. "Ik had wel eens gehoord van pink slip parties op Wall Street en dat leek mij wel wat. Ik kwam er achter dat het fenomeen in Washington, D.C. niet bestond, en dus besloot ik om er zelf maar één te organiseren."

Het concept achter de pink slip party is simpel: breng banenzoekers en recruiters samen in een bar en laat de ongedwongen omgeving en de drank hun werk doen. Het doel is netwerken, maar met lotgenoten klagen over de economie, dronken worden met een recruiter of poepel trekken om een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek te vieren kan ook.

Waar de pink slip party vandaan komt weet niemand, maar nu Amerika met de hoogste werkeloosheidscijfers in meer dan 25 jaar kampt steken ze in alle grote steden de kop op. De naam is verwijzing naar het Amerikaanse gebruik om medewerkers te ontslaan via een brief die ze ontvangen samen met hun laatste looncheque. Hoewel deze ontslagbrief niet roze is staat 'getting your pink slip' al meer dan honderd jaar gelijk aan de laan uitgestuurd worden.

De pink slip party in Washington trok vorige week volgens mede-organisator en bekende DC insider Andrea Rodgers zo'n 200 banenzoekers en 30 recruiters. "De mensen die hierop afkomen zijn allemaal hoger opgeleid en afkomstig uit de meest uiteenlopende beroepsgroepen. Het is zeker niet alleen bedoeld voor Wall Street types."

Het belangrijkste van de avond is de sfeer luchtig houden, aldus Rodgers. Zo kregen de recruiters ter herkenning een ketting met een dollarteken omgehangen, "zodat iedereen kan zien dat zij degenen zijn met het geld." Ook de drank was in thema. Op de cocktail kaart stonden onder andere 'Screw Manhattan AND Wall Street, ' 'The Unemployment Blues,' en 'Jobless But Still Jolly.'

Of er mensen banen hebben gevonden weet Rodgers niet. Ze heeft via haar website om reacties gevraagd, maar vooralsnog niets gehoord. "Het is nog vroeg. Een baan vinden duurt lang, zeker nu. Wel zijn er die avond mensen voor eerste gesprekken uitgenodigd, sommigen zelfs voor de volgende dag. En wie nog op zoek is, volgende maand staat de volgende party gepland."