Thursday 18 September 2008

Spin, baby, spin

John McCain lijkt eindelijk zijn zin te krijgen. Al weken roepen hij en zijn aanhangers de Democratische meerderheid in het Amerikaanse Congres op offshore drilling in natuurgebieden toe te staan; en sinds deze week heeft hun “drill, baby, drill” mantra succes. Afgelopen dinsdag stemde het Huis van Afgevaardigden vóór het opheffen van een wet uit 1982 die het boren naar olie voor de eigen kust aan banden legt.

Of dit besluit een overwinning is voor de Republikeinse presidentskandidaat is vooralsnog even onduidelijk als wat het voor zijn Democratische tegenstander betekent.

Vanaf het moment dat benzine gemiddeld meer dan $4,- per gallon ging kosten, is McCain op zoek naar manieren om Amerika`s “pain at the pump” te verlichten. In de zomer pleitte hij voor het tijdelijk opheffen van federale belastingen op benzine zodat Amerikanen die met de auto op vakantie gingen iets toegemoet werd gekomen.

Dat plan werd weggehoond door energie-experts en economen. Volgens hen zou die paar cent per gallon niets uitmaken; Amerika moest maar wennen aan dure olie. Bovendien kon het geen kwaad als men de auto vaker zou laten staan.

Ook Barack Obama veegde de vloer aan met McCain's idee. Hij noemde het “uitstel van executie,” “een populistische campagnebelofte” en “een lapmiddel” waar Amerika op de lange termijn niet bij gebaat was. Zijn energieplan voorzag daarentegen in een structurele oplossing voor de Amerikaanse verslaving aan buitenlandse olie en was een eerste stap naar energie-onafhankelijkheid. Ook waren zijn voorstellen goed voor het milieu en de Amerikaanse economie; en op de valreep werd ook nog eens de nationale veiligheid gegarandeerd.

McCain sloeg daarop terug met de oproep het verbod op offshore drilling op te heffen; Dat bleek een gouden greep, want inmiddels bleek 60 procent van de Amerikanen olieboringen boven natuurbehoud te verkiezen; een toename van 12 procent ten opzichte van vier maanden eerder. Dat veranderde inzicht heeft McCain in de strijd met Obama veel goeds gedaan. Tel daarbij op zijn keuze voor Sarah Palin - offshore drilling supporter van het eerste uur - en dat verklaart de nek-aan-nek van de laatste weken.

Kortom, de Democaten moesten iets doen om hun kandidaat te helpen. Hoe langer zij gebruik maakten van hun privilege als meerderheid in het Huis en de Senaat het wetsvoorstel over offshore drilling niet ter stemming te brengen, des te meer munitie zij de Republikeinen gaven om Obama - en hun eigen partij - de schuld te geven van de energiecrisis. En hoewel het Democratische voorstel dat nu door het Huis is aangenomen minder gebied voor olieboringen openstelt dan McCain cs willen, is het ver verwijderd van het eerdere Democratische standpunt dat offshore drilling onbespreekbaar was.

Het wetsvoorstel is nu onderweg naar de Senaat waar een deel van de Republikeinse minderheid alvast de messen slijpt. Maar niet iedereen binnen de GOP is ervan overtuigd dat tegen stemmen de beste oplossing is. Als zij het plan namelijk afschieten kunnen de Democraten op hun beurt de Republikeinen ervan beschuldigen het verbod in stand te houden en zodoende de energiecrisis te laten voortduren.

Maar ook Democraten worstelen met de wet. Het Witte Huis zeker stellen brengt het risico met zich mee de traditioneel milieubewuste achterban boos te maken; maar zonder een gezonde portie Realpolitik zou het weleens helemaal mis kunnen gaan.

Gelukkig is er ook nog plaats voor enig realisme. Politici van beide partijen hebben gezegd dat zelfs als het verbod wordt opgeheven het effect pas over jaren merkbaar zal zijn. De vraag is echter of het Amerikaanse volk de komende weken naar dat geluid luistert. Spin doctors zullen tot 4 november alles in het werk stellen om de uitslag van de stemming als een nederlaag voor de andere partij neer te zetten.

No comments: