Boring Monday

Gevangen tussen Super Sunday en Super Tuesday is Boring Monday een goede dag voor reflectie.

De ene helft van het land is nog aan het bijkomen van Super Bowl Sunday. Sportfanaten raken niet uitgepraat over de winst van de New York Giants. Met nog minder dan drie minuten op de klok was de stand in het voordeel van de New England Patriots. Het leek erop dat zij hun "perfect season" een "perfect ending" zouden geven. Maar een prachtige bal van de Giants quarterback, een schijnbare onmogelijke vangbal en een touchdown later was die illusie voorbij. Zelfs voor iemand die de spelregels maar half beheerst was het een prachtige ontknoping.

Terug naar de realiteit. Gaat morgen - Super Duper Tuesday - eenzelfde last minute plot krijgen? Dat hangt ervan af voor welk team je bent.

Aan Republikeinse zijde lijkt John McCain de winst niet meer te kunnen ontgaan. Nadat zijn campagne deze zomer op sterven na dood was, beleefde hij een Giants-achtige opleving. Hij ontsloeg seniorleden van zijn staf, regelde een lening en won in voldoende staten om opeens de gedoodverfde frontrunner te worden. Hoewel conservatieve Republikeinen nog steeds gruwen van de gedachte dat McCain hun partij gaat vertegenwoordigen lijken noch Mitt Romney noch Mike Huckabee daar verandering in aan te kunnen brengen.

Het Democratische kamp daarentegen lijkt op een gelijkspel af te stevenen. Het gat tussen Hillary Clinton en Barack Obama wordt steeds kleiner; volgens kenners wordt morgen alleen beslist dat er nog niets beslist is. Daardoor worden voorverkiezingen in staten zoals Nebraska, Maine en Hawaii opeens van het grootste belang. Ook in D.C. - waar op 12 februari gekozen wordt - is dat te merken. Presidentiele advertenties zijn niet meer van de televisie weg te slaan en het voetvolk van Clinton en Obama laat steeds meer van zich horen.

En ondertussen geniet Amerika. Dit is een strijd zoals ze die lang niet meer hebben meegemaakt. Hoewel het in 2000 ook lang onrustig was, konden Amerikanen zelf geen invloed meer uitoefenen nadat de verkiezingen onderwerp van een rechtszaak waren geworden. In 2004 was de spanning ook ver te zoeken; echt warm lopen voor John Kerry was zo goed als onmogelijk.

Nu is dat anders. Alle voorverkiezingen tussen de twee minderheden zijn van historisch belang en er wordt op een ongebruikelijk nette manier campagne gevoerd. Hoewel al die extra campagnedagen het uiterste van de kandidaten vergen, heeft de winnaar van de Democratische nominatie er uiteindelijk baat bij.

Terwijl McCain vanaf morgen hoogstwaarschijnlijk op zijn lauweren kan rusten, gaat het gevecht op leven of dood tussen Clinton en Obama door. En wie deze strijd wint, zal in november McCain op zijn/ haar sloffer verslaan.